جلوه ی بینامتنیت دینی در اشعار احمد شوقی

چکیده: این پایان نامه با موضوع جلوه ی بینامتنیت دینی در اشعار احمد شوقی با روش مطالعه ی کتابخانه ای با استفاده از منابع اصیل از جمله دیوان احمد شوقی در صدد بیان جلوه ی بینامتنیت دینی در اشعار احمد شوقی است. بینامتنیت و ارجاعات میان متنی از مباحث مهمی است که مورد توجه نظریه پردازان معاصر است. متون از دیر باز با یکدیگر تعامل داشته و تحت تاثیر آثار پیش از خود یا هم زمان با خود بوده اند. از این رو هیچ اثری را نمی توان یافت که مستقل از این تاثیر پذیری و روابط بینامتنی باشد. از جمله متونی که در این زمینه قابل بررسی است. اشعار احمد شوقی است که تحت تاثیر فراوان قرآن سروده شده است. پژوهش اندکی در این زمینه صورت گرفته است و کمتر به جلوه های دینی این اشعار پرداخته شده است. از این رو پژوهش حاضر کوششی جهت بررسی اشعار احمد شوقی و تحلیل روابط و مشابهت های آن با آیات قرآنی ، بر اساس نظریه ی تناص می باشد. همچنین این پایان نامه سعی بر روشن سازی تعابیر و برداشت های قرآنی در شعر احمد شوقی را دارد. شاعر در اشعار خود با شیوه ی خاص و با به کار گیری منابع قرآنی و دینی به بینامتنیت دینی روی آورده است. استناد وی در بینامتنیت به آگاهی شاعر و دامنه ی اطلاعات فرهنگی وی از قرآن و دین اسلام بر می گردد. این رساله، بینامتنیت دینی شاعر از قرآن به صورت لفظی و معنوی را مورد بررسی قرار می دهد و از سوی دیگر به بینامتنیت حدیث شریف از لحاظ لفظ و معنی می پردازد و تناص موضوعی و کلمات دینی وی را بیان می نماید. واژه های کلیدی: احمد شوقی، اشعار، دین، تناص، قرآن.